Typowy kształt pasa startowego „A” z czasów II wojny światowej rozwiązuje ten problem, bez pokrywania ogromnej powierzchni betonem itp. Mimo to ta konfiguracja wypadła z użycia na nowoczesnych lotniskach.

Ostatecznie jest to rozwiązanie problemu, który tak naprawdę nie istnieje i problemu, który ma bardziej wydajne rozwiązanie, które było już szeroko stosowane.

W odniesieniu do twojego konkretnego pytania - w pewnym stopniu tak właśnie traktowano oryginalne pola trawiaste. Ale bez względu na to, jak wygodne, zawsze istnieje potrzeba spójności i przewidywalności i można zobaczyć, jak to rozwinęło się do tego, co mamy teraz. Kołowanie ciężkiego samolotu nie jest łatwym zadaniem - robienie tego bez oznaczeń i wyznaczonej trasy brzmi przerażająco.

Dodatkowe kwestie praktyczne związane z dużą płytą betonu kontra zdefiniowany pas startowy:

• Brak ILS
• Brak oświetlenia drogi startowej
• Brak oznakowania pasa startowego
• Brak progu, brak znaczników przyziemienia
• Znacznie trudniejsze do precyzyjnie zdefiniuj długość drogi startowej
• Bardzo, bardzo trudno dokładnie opisać określoną lokalizację i trasę

Szczerze mówiąc, lista jest długa i trudno mi to sobie wyobrazić komercyjne operatorzy mogą działać w ten sposób bezpiecznie i wydajnie.

Mamy pasy startowe z tych samych powodów, dla których mamy drogi:

• Cały ruch musi poruszać się w tym samym kierunku, na łatwo rozpoznawalnych wizualnie pasach. Kanalizacja ruchu poprawia bezpieczeństwo i efektywność.
• Cały obszar poza pasami nie musi być utwardzony. Zwiększa efektywność kosztową.
• Pasy ruchu i pasy startowe można budować w celu odprowadzania wody deszczowej, natomiast na płaskich polach nie można.

Źródło obrazu

Ziemia kosztuje, a jej układanie kosztuje. W przypadku typowego lotniska komercyjnego, takiego jak Grand Rapids Ford Int'l, proponowany pas startowy miałby około 3 mil kwadratowych, co może z łatwością kosztować około 40 000 000 USD za teren, a kolejne 200 000 000 USD za jego utwardzanie.

Twój propozycja przyniosłaby bardzo małe korzyści; Obecnie Grand Rapids Ford Int'l ma dwa główne pasy startowe ustawione względem siebie pod kątem 90 stopni, co oznacza, że ​​samoloty mogą lądować nawet pod kątem 45 stopni do wiatru. To prawie nigdy nie stanowi problemu.

Twoja sugestia kosztowałaby około 60 000 000 USD i zasadniczo nie przyniosłaby żadnych korzyści.

Kiedyś lotniska miały tak duże pola, na których piloci mogli ustawiać się w jednej linii i startować lub lądować pod najlepszym wiatrem. Może być w porządku, gdyby pole było małe, powiedzmy do 3000 stóp na 3000 stóp.

Ale gdzie ustawisz instrumenty naziemne, które pomagają przy lądowaniu przy słabej widoczności (niskie sufity z powodu mgły, deszczu, itp)? Anteny radiowe, światła, itp. Mocne zainstalowanie / okablowanie jest najbardziej wykonalne i trwałe.

A gdy pasy startowe się wydłużają, problemem staje się sam rozmiar, a wraz z upływem czasu rozwój wydaje się pojawiać wokół lotnisk.

Więc pasy startowe są naprawione, a my naucz się obsługiwać samolot przy bocznym wietrze.

W dawnych czasach wiele samolotów typu „taildragger” było dosłownie takimi: ogon ciągnięty na nie sterowalnej płozie. Płozy nie działały dobrze przy utrzymywaniu samolotu prosto na twardym chodniku. Niektóre z tych samolotów nie radziły sobie dobrze z bocznym wiatrem, nawet na trawie. Tak więc samoloty wystartowały i wylądowały na szeroko otwartych polach trawiastych, gdzie piloci mogli swobodnie startować i lądować bezpośrednio pod wiatrem.

Obecnie prawie żadne samoloty nie mają tylnych płóz, a większość z nich ma konfiguracje kół trójkołowych, a boczny wiatr jest znacznie mniejszym problemem niż kiedyś. Dwie pasy startowe zorientowane pod kątem prawie 90 stopni zapewniają odpowiednią redukcję składnika wiatru bocznego w większości sytuacji. Współczesne samoloty, zwłaszcza samoloty, mają znacznie większe obciążenia kół niż stare antyki i wymagają mocno wzmocnionej nawierzchni. Ułożenie w ten sposób całego kwadratowego pola lub innego podobnego kształtu nie byłoby opłacalne.

Ponadto, jak zauważyła inna odpowiedź, nowoczesne lądowania i starty przyrządów wymagają skomplikowanych systemów transmisji wiązek radiowych wraz z rozbudowanymi systemami oświetlenia. Jeśli masz taki system, sensowne jest, aby pas startowy był z nim wyrównany - chociaż to oczywiste, potrzeba precyzji byłaby ograniczona, jeśli chodzi o utrzymanie kursu celu, gdybyś celował w gigantyczny utwardzony obszar, a nie pas startowy i miał pozwolenie na lądowanie w dowolnym miejscu na nim. Ale jeśli oddaliłeś się zbyt daleko od zamierzonego kursu, stracisz również wiązkę, która daje ci pionowe prowadzenie, chyba że jest ona w jakiś sposób zaprojektowana do pokrycia bardzo szerokiego obszaru. Być może, ponieważ systemy GPS nadal odgrywają coraz większą rolę w lądowaniu instrumentów, problem wiązki radiowej będzie mniej przeszkodą dla twojego pomysłu.

Ale są też inne problemy. Ukształtowanie ogromnego pola również stwarza problemy środowiskowe - dokąd płynie spływająca woda? I tak dalej i tak dalej. Ogólnie rzecz biorąc, Twój pomysł ma niewielkie zalety w kontekście operacji nowoczesnych linii lotniczych i wiele wad.

Jak dotąd wiele odpowiedzi, więc nie będę omawiać budżetów. Ale nie zauważyłem żadnej wzmianki o ścieżkach podejścia i odlotu. Te tory lotu muszą być wolne od przeszkód nad pewną geometryczną płaszczyzną, a zwykli ludzie uwielbiają kupować ziemię w pobliżu lotniska lub toru wyścigowego, a następnie narzekać na hałas, więc tory lotów są zaprojektowane tak, aby zminimalizować problemy z sąsiadami, również istnieje ryzyko ruchliwe lotnisko i samoloty lecące poza końcami pasa startowego. Podmuchu odrzutowego nie można również kierować na zaparkowane samoloty, więc masz problemy z projektowaniem zasad lotu według wskazań przyrządów, przylotów i odlotów.

Poprzednie plakaty dały powody, aby nie wykorzystywać propozycji projektowania lotnisk jako ogromnych kwadratowych płyt betonowych bez widocznego pasa startowego dla dużych lotnisk. Nie sądzę, żeby było to wykonalne również w przypadku małych lotnisk. Nie wylądowałem jeszcze na lotnisku GA, które zajmowało idealnie kwadratową działkę. Większość lotnisk jest długa i wąska. Wyjątkiem jest kilka lotnisk z pasami startowymi ustawionymi w przybliżeniu w kształcie „A” lub trójkąta. Albo lotniska z dwoma pasami startowymi pod kątem około 90 °. Łatwiej jest znaleźć i kupić / zdobyć ziemię pod lotnisko, które jest dłuższe niż szerokie. A długość jest ważna, aby mieć odległość do startu i lądowania. Powierzchnia 4000 na 1000 stóp byłaby bardziej użyteczna niż powierzchnia 2000 na 2000 stóp. Ponadto miałbyś więcej dostępnych opcji geograficznych. Następnie pojawia się kwestia, gdzie umieścić niezbędne urządzenia, takie jak wieże, paliwo, hangary, FBO itp. Umieszczenie ich wzdłuż jednej krawędzi kwadratu ogranicza wykorzystanie tej krawędzi lub osi do operacji lotniczych. Umieszczając obiekty w centrum, ograniczasz ich dostęp ruchem lądowym.

Przede wszystkim koszty. Utwardzone pasy startowe kosztują około 1-2 milionów dolarów za 1000 stóp, w zależności od konstrukcji i funkcji. Lotnisko takie jak KATL prawdopodobnie zainwestowało ćwierć miliarda dolarów w same pasy startowe, drogi kołowania i infrastrukturę żelbetową. Ponadto, gdybyś zrobił, powiedzmy, betonową podkładkę o wymiarach 2 x 2 mil zgodnie ze standardami pasa startowego, większość tej konstrukcji nigdy by się tak naprawdę nie wykorzystała, co czyni ją kolosalną stratą pieniędzy.

Biorąc pod uwagę wysokie koszty i inne wymagania, łatwiej jest po prostu wytyczyć pojedyncze pasy startowe z łączonymi drogami kołowania i płytami postojowymi.

Coś, czego nie widziałem w innych odpowiedziach, logistyka ATC. ATC jest już uważane za jedno z najbardziej stresujących zawodów na świecie, a samoloty mogą lądować tylko 2 drogi na określonym odcinku lądu (i taksówką). Proponujesz sytuację, w której ATC muszą skierować samoloty do lądowania w określonym miejscu bez odchylenia lub ryzykują kolizją, jednocześnie nie będąc w stanie wyraźnie zobaczyć połowy przestrzeni powietrznej ze względu na samą odległość i brak oznaczeń odległości.

Nie obejmuje to innych problemów logistycznych związanych z opodatkowaniem z powodu braku dróg taksówkowych i, co ważniejsze, punktów wstrzymania. Bez dróg kołowania i punktów oczekiwania zejście z jednego „pasa startowego”, ale nie z innego, a inne procedury ruchu stałyby się znacznie trudniejsze. Obecne systemy nadal korzystają z dróg kołowania oznaczonych małym znakiem na trawie między drogami startowymi / drogami kołowania itp. Proponujesz system bez oznaczeń lub 360 zestawów oznaczeń, aby mogły obracać aktywne „pasy startowe” bezpośrednio z wiatrem.

Przeładowanie zamieszaniem i stresem, a także dodatkowymi kosztami i problemami logistycznymi, o których mowa w innych odpowiedziach, nie byłoby warte niewielkiej korzyści z takiego lotniska.

Gdyby samoloty mogły lądować z dowolnego kierunku, gdzie można by umieścić wieżę? Znajduje się wyżej niż pasy startowe i jest istotną częścią kontrolowania ruchu samolotów na ziemi oraz na końcowych etapach startu, lądowania, touch-and-go i innych operacji.

Inne przedmioty wokół lotniska, które lubią mieć wzniesienie, takie jak instalacje radarowe. Muszą one uwzględniać tory lotu z dowolnego miejsca na samolot do lądowania.

Dzięki specyficznym trasom podejścia i startu, region otaczający pas startowy może być budowany. W przeciwnym razie istniałyby uciążliwe ograniczenia w rozwoju daleko poza pasem startowym z wielkiej płyty.