Te trasy są niezwykle podobne.

Są to w zasadzie dwie prawie prostoliniowe trasy nad oceanem arktycznym, z wyjątkiem tego, że druga trasa nieco zboczyła w prawo, tak, że minął tuż po prawej stronie bieguna północnego, zamiast minąć go w lewo. Na samym biegunie nie ma czegoś takiego jak „Wschód” lub „Zachód”, a jeśli przejdziesz bardzo blisko niego, następuje nieciągły skok między jego minięciem „na wschód” a „na zachód”.

Możesz to wyraźnie zobaczyć, przechodząc do FlightAware, prosząc o Wyświetl dziennik śladów i pobierając dane śledzenia lotu do przeglądania w Google Earth:

^{Rzeczywiste dane śledzenia w kolorze białym. Interpolacje dla brakujących części danych na zielono.}

Jak widać, rzeczywiście istnieje nietrywialne odchylenie od prawdopodobnie kilkuset kilometrów w odcinku Nunavut względem północno-wschodniego narożnika Grenlandii, ale odchylenie to mieści się w normalnych zakresach tego, co robisz. powiedzmy, wsiądź w standardowy lot transatlantycki. Jedyna zmiana polega na tym, że zmienność obejmuje teraz sam biegun północny.

Zrobiłem zdjęcie Hewgilla i dodałem trasy w OP (właśnie to widziałem, więc nie gwarantuję dokładności).

Z mapami FlightAware wygląda to na drastycznie różne trasy, ale pod tym kątem widać, że obie trasy nie są zbyt odbiegające od idealnej trasy.

Bezpośrednia trasa z YYZ do PEK przebiega prawie nad biegunem północnym:

Czasami trasy muszą nieco odbiegać od trasy „bezpośredniej” ze względu na przeważające wiatry lub inny ruch. Jeśli Twoja trasa z YYZ musi zboczyć trochę w prawo, to przejdzie na drugą stronę bieguna północnego (który jest środkiem powyższej mapy), a mapa rzutowana z Flightaware pokaże, że leci. " nad "Atlantykiem. Ale tak naprawdę to przesunęło się lekko na prawo od bieguna.

Lot nie przeleciał przez Atlantyk. Zamiast tego widzisz wyniki odwzorowania stereograficznego.

Dokładniej mówiąc, Ziemia jest kulista. Nawigację należy rozważać w oparciu o kulę. Jest trójwymiarowy, a jeśli studiowałeś geometrię kuli, będziesz wiedział, że jest sprzeczny z zasadami geometrii, które znamy w 2D - na przykład możliwe jest skonstruowanie trójkąta z trzema kątami 90 stopni.

Problem polega na tym, że trójwymiarowe obiekty nie mogą być wyświetlane na mapie, która jest dwuwymiarowa. Dlatego też stosuje się wzór matematyczny, aby nadać kuli wygląd prostokąta. Konwersja jest naprawdę wypaczona dla regionów w pobliżu biegunów. W rezultacie nie można porównywać odległości, mierząc je na rzutowanej mapie.

Na drugim zdjęciu trasa nieznacznie zboczyła w lewo. Jednak nadal leci nad biegunem północnym, a nie nad Atlantykiem. Odchylenie może być spowodowane zmianami wiatrów w górze i / lub ruchu ulicznego.

WSZYSTKIE tory lotu na Ziemi są zakrzywione, ponieważ Ziemia jest kulą! To, w jaki sposób pojawi się ta krzywa, zależy od tego, z której strony krzywej ją obserwujesz. Jeśli obserwujesz go z południa na południe od toru lotu, wydaje się, że zakrzywia się na północ, a następnie na południe. Jeśli obserwujesz go ze wschodu toru lotu, będzie wyglądał na zakrzywionego na zachód, a następnie na wschód itd.